مهربانو

کتابی را که بعد از هر بار مطالعه به شماره صفحه اش نگاه می‌کنیم تا ببینیم چقدرش را خوانده‌ایم، را نباید خواند. باید آن را به کناری نهاد و رفت سراغ کتاب بعدی.

کسی میگفت من پنج صفحه‌ی اول کتاب را می‌خوانم، اگر جذبم کرد ادامه می‌دهم، دیگری میگفت من تا پنجاه صفحه ادامه می‌دهم. اما راستش من دویست صفحه از کتاب اندوه بلژیک را خواندم. به سختی خواندمش و چیزی در این دویست صفحه نبود که مرا بنشاند برای خواندن ادامه‌ی کتاب.

مانده‌ام علت آن همه تعریف و تمجید از کتاب چیست و با خودم می‌گویم نکند باید به خواندش، آن هم به آن صورت زجرآور، ادامه می‌دادم.