این حالت خیلی برایم پیش می آید. حتما برای شما هم اتفاق افتاده که خوابی ببینید دوست داشتنی. حس هایی در خواب داشته باشین که دلتان نخواهد بیدار شوید و بخواهید آن خواب تا همیشه ادامه پیدا کند. یا اصلا حس خوبی هم نداشته باشید، اما فضای خوابی که میبینید به گونه ای برایتان جذاب باشد.
من اگر یک شب از این دست خواب ها ببینم روز بعدش حالت عادی ندارم. تا یک گوشه خلوت پیدا میکنم،گوشه مبل یا در حیاط یا وقت تمیز کردن آشپزخانه،چشمانم را میبندم و به خوابم فکر میکنم، حس خوبیست اما یک بدی دارد و آن اینکه هی باید جواب بقیه را بدهی که چرا تو فکری؟!چیزی شده؟! و نمیشود که بگویی رفتم به عالم خوابم یک سر زدم و برگشتم، بقیه چه فکر میکنند!!!
اما همه چیز وقتی بدتر میشود که دلت برای یک نفر که در خواب دیده ای تنگ شود. و من امروز دلتنگ او و طرز نگاهش و رازی که در چشمانش بود هستم.
ای تویی که دیشب تو را در خواب دیدم! میشود امشب هم به خوابم بیایی و آنچه در چشمانت بود بر زبان آوری و مرا از این سردرگمی که در بیداری هم رهایم نمیکند برهانی؟!!
