مهربانو

دوست دوران کودکیم را بعد از سال‌ها پیدا کردم و با او قراری گذاشتم. 

تمام طول مسیر رفت، با دلی که به شدت می‌تپید و خوشحال بود که دلتنگیش کم خواهد شد، به این فکر میکردم که کدام خاطره را برای هم تعریف خواهیم کرد. به کدام خاطره بیشتر خواهیم خندید و یاد کدام بازی دوران کودکی ما را سرشار از شعف خواهد کرد.

تمام طول مسیر برگشت، با دلی که هنوز تنگ بود و انگار غمی بزرگ را با خود حمل می‌کرد، به این فکر میکردم که چرا من نمیتوانم مثل بقیه با خاطرات کودکی به راحتی خداحافظی کنم و با دو کلمه‌ی «خوشا کودکی» از گذشته به حال برگردم و همه‌ی خاطرات را فراموش کنم.