جایی خواندم که اگر میخواهی کسی را دلداری بدهی، اول چند دقیقه ای خود را به جای او بگذار و بعد شروع به حرف زدن کن.
من که حتی یک هزارم ثانیه هم نمیتوانم خود را به جای تو بگذارم، چه میتوانم برای دلداری‌ات بگویم، فاطمه جان!
محمد طاهای عزیز!در پناه حق،حالا دیگر همبازی فرشته هایی، خوش بحالت...
