هیچ کتاب، نویسنده، برنامه تلوزیونی، شخصیت اجتماعی و سیاسی، حتی رنگ، غذا و... نیست که من از آن متنفر باشم. چون اصلا آدم مطلقی نیستم. هر چه فکر میکنم نمیتوانم تمام بدی ها را در یک نفر ببینم تا بتوانم از او متنفر باشم. ممکن است از یکی از کتاب های یک نویسنده خوشم نیاید ولی این دلیل نمیشود تا کتاب های دیگرش را نخوانم. ممکن است از فضای یک داستان خوشم نیاید اما میتوانم حداقل یک جمله در آن پیدا کنم که به نظرم به خواندن آن کتاب بیارزد.
به نظرم آدم های مطلق آدمهای خاصی هستند. کسانی که میتوانند یک برنامه تلوزیونی یا یک نویسنده یا یک بازیگر را تحریم کنند و از هرچه مربوط به آنهاست متنفر باشند. نمیدانم خوب است یا بد اما من این توانایی را ندارم.
ممکن است یک برنامه تلوزیونی را چند سال دنبال کنم در حالیکه از نوع اجرای مجری برنامه خوشم نیاید، ممکن است موقع دیدن آن برنامه تلوزیونی مدام حرص بخورم از حرف ها و اداهای مجری، ممکن است بعضی از موضوعات انتخابی برنامه را اصلا نپسندم اما با تمام اینها به خاطر حال خوبی که ممکن است از بعضی از میان برنامه ها، آهنگ ها یا حتی جملات مهمان ها به سراغم آید مینشینم و باز هم این برنامه را نگاه میکنم.
بله، منظورم برنامه ماه عسل است که این روزها هر طرف مطالبی علیه این برنامه میخوانم. من نمیتوانم این برنامه را نگاه نکنم و فکر میکنم اگر با اندیشه و تفکر این برنامه و هر برنامه دیگری را نگاه کنیم نه تنها ضرری ندارد ممکن به سود سرشاری هم برسیم.
